Welkom

Al eeuwenlang is de Dikke Toren het gezicht van Varik. Nog steeds weten Duitse schippers precies waar ze zijn als ze ‘der Alte’ zien staan pronken langs de Waal. De toren kent een rijke geschiedenis en heeft in de loop der tijd diverse functies gehad.

facebook like klein

Luister naar de geschiedenis van de dikke toren:

varik-verbeterd-145266.jpgDe toren biedt met een hoogte van ongeveer 35 meter, een weids uitzicht vanaf de omloop. Een voorproefje hiervan krijgt u als u klikt op bovenstaande foto.  De brug van Zaltbommel, De Sint Jan in Den Bosch, de Grebbeberg, sluis Sint Andries en de Tielse glasfabriek, het is allemaal te zien. Bij helder weer is zelfs de Utrechtse Domtoren te bewonderen.

Op deze site treft u informatie over bezoekmogelijkheden, de geschiedenis en vele andere zaken. Klik op een onderwerp naar keuze in de balk, bovenaan deze pagina.

Bezoek de Dikke Toren. Het is zeker de moeite waard!

“De Dikke Toren van Varik nodigt ons uit, om de Waal over te gaan met het voetveer. Hier hebben we weer echt de grote majestueuze rivier, het wijde water, de groenen grienden en uiterwaarden en den dijk. Vlak daarachter en er tegenaan liggen de dorpen, verbonden door straatwegen en om van die wegen en de dorpsstraatjes op de dijk te komen, moeten we een steil stukje weg bewerken, dat “stoep” heet. Je zoudt het op ’t eerste gezicht niet zeggen, maar de rivier heeft ook hier zijn kastelen en resten er van: Ophemert, Opijnen, Neerijnen, Waardenburg, Rossum. Zoo is het de hele Betuwe door en we mogen er wel dankbaar voor zijn, want die kloosters en kastelen hebben meestal parken en bossen en die kunnen we in zo’n intense landbouwstreek best gebruiken.”
Dr. Jac. P. Thijsse, 1938

Denkend aan Holland
zie ik breede rivieren
traag door oneindig
laagland gaan,
rijen ondenkbaar
ijle populieren
als hooge pluimen
aan den einder staan;
en in de geweldige
ruimte verzonken
de boerderijen
verspreid door het land,
boomgroepen, dorpen,
geknotte torens,
kerken en olmen
in een grootsch verband.
de lucht hangt er laag
en de zon wordt er langzaam
in grijze veelkleurige
dampen gesmoord,
en in alle gewesten
wordt de stem van het water
met zijn eeuwige rampen
gevreesd en gehoord.
Hendrik Marsman 1936